Vrijdagmorgen 16 oktober 2020 werden op mijn adres 85 kruidkoeken bezorgd door Bakker van Veen. Als werkgroep seniorenpastoraat hadden wij het plan opgevat om onze senioren te verrassen. De 2 geplande bijeenkomsten van dit jaar zijn niet doorgegaan. We hadden elkaar lange tijd niet gezien.
Met een mooie brief en een lekkere kruidkoek zijn wij op pad gegaan om deze persoonlijk te gaan bezorgen. Wij hebben, ieder, veel mensen gesproken aan de deur, op afstand of werden uitgenodigd om binnen te komen om elkaar te ontmoeten. Mieke de Heij, Marianne Thie, Leny Schlepers, Gerda de Vocht en Marian Bolscher hebben heel wat kilometers gefietst om deze kruidkoeken te brengen maar de verraste reacties, de blije gezichten en de leuke mailtjes maakten het allemaal de moeite waard.
Wij hopen, als werkgroep, dat het u gesmaakt heeft en … dat we elkaar het komende jaar weer kunnen begroeten in goede gezondheid bij een van de ochtenden van het seniorenpastoraat.
Hieronder staat het gedicht van Václav Havel dat bij de kruidkoek zat.
Wachten als verwachten
Ik wilde de geschiedenis laten voortschrijden
op dezelfde manier
als een kind aan een plant trekt
om haar sneller te laten groeien.
Dat was een vergissing.
Ik geloof dat we moeten leren te wachten
zoals we leren te scheppen.
We moeten geduldig de graankorrel zaaien,
de aarde waarin zij gezaaid is koppig water
blijven geven en
de planten hun eigen tijd gunnen.
Wachten dat zin heeft omdat het gevoed wordt
door hoop en niet door wanhoop,
door vertrouwen en niet door hopeloosheid.
Namens de werkgroep seniorenpastoraat,
Marian Bolscher