Op 5 september jl. vertrokken wij al vroeg vanuit Rhenen naar Schiphol voor een 15-daagse Parochiereis naar De Balkan. Met een grote groep van 47 personen, onder bezielende leiding van Guido Dieteren, gingen wij op weg naar vijf zelfstandige staten van het voormalige Joegoslavië. Net geland in Zagreb liep één van ons, bij het uitstappen, een lelijke beenwond op die in het ziekenhuis verzorgd moest worden. Dat was een minder aangename ervaring van de reis, maar de onderlinge verbondenheid, zorg voor elkaar en optimisme zorgden ervoor de wij terug kunnen kijken op een zeer geslaagde parochiereis.
De landen die wij hebben bezocht onderscheiden zich heel duidelijk van elkaar in natuur, cultuur, religie en oorlogsverleden. In de bus trok het prachtigelandschap afgewisseld met vlakten, heuvels, bergen, meren, zee, dorpen en steden aan ons voorbij.
Bij de bevolking was duidelijk zichtbaar dat het verleden, met onderdrukking en oorlogen, nog niet vergeten was. Daar bovenop speelt in een aantal landen ook nog de slechte economie een rol met zo’n 50 % werkeloosheid. Het ontbreken van welvaart bij grote delen van de bevolking laat een indruk achter van somberheid en gebrek aan levensvreugde.
Evenals het landschap en de bevolking is ook de religie divers. Zij verschilt per land. Zo zijn Slovenië en Kroatië duidelijk Rooms Katholiek en is Servië Servisch-Orthodox. Bosnië-Herzegovina en Montenegro zijn gemengd maar veelal is de Islam in de steden en dorpen aldaar in de meerderheid.
In Srebrenica, waar wij met twee bevolkingsvertegenwoordigers spraken, werden wij geconfronteerd met wrok tegenover de Nederlanders. Zij verhaalden uiteraard vanuit hun perspectief. Maar terughoudendheid van Nederland omtrent de oorlog aldaar is wel op zijn plaats. Het bezoek paste geheel in het kader van onze Parochiereis; óók luisteren naar anderen.
Het was een reis met vele mooie indrukken, prettige en begripvolle omgang en gelukkig ook heel veel plezier met elkaar. Guido, …chapeau!
George Bakker, Veenendaal