Er zijn 2 impressie beschreven van “het Heilige Boontje” :
Schrijver Jan Wouters:
(maaltijd in juli)
Een heilig boontje is iemand die zich braaf voordoet en zich daarop laat voorstaan. Het is wellicht een verbastering van het in de 18de eeuw voorkomende heilig bontje. Destijds werd een wees een bontje genoemd vanwege zijn bonte kleding (denk aan grauw). Bij een heilig bontje (een brave vrome wees) haperde wel eens iets aan zijn vroomheid, zodat toen de uitdrukking ook ironisch werd bedoeld.
Bij onze MVR heilig boontje maaltijd zie ik echter geen zich braaf voordoende mensen; nee ze zijn echt braaf, vooral de vijf vrouwelijke en één mannelijke initiatiefnemers. Met het heilig boontje wordt iets anders bedoeld: de volledige maaltijd (met boontjes?) op de heilige zondag, waarvan de Bennekomse kerkgenoten genieten.
Het is een bijzonder initiatief, waarvan ik met vele anderen volop kan genieten. Voor mij geldt dat ik dan een keer niet zelf hoef te koken en al etend gezellige gesprekken heb. Dit keer zat ik naast Jan Jeuken, die veel over zijn jeugd in het Limburgse Echt tijdens de oorlog verhaalde. Daarbij kwam ook de voor mij bekende potkachel met kolen ter sprake, die in zijn eentje het hele huis moest verwarmen, maar daartoe geenszins in staat was. Herinneringen die het contrast met de tijd van nu zo sterk tot uitdrukking brengen. Dat gold ook voor Tineke de Bakker, die aan de andere kant naast mij zat en vertelde over haar jeugd in Zeeuws Vlaanderen, waar Wilhelmina aan het eind van de oorlog terugkeerde in ons land.
Het bijzondere van onze geloofsgemeenschap is dat er bijna geen geboren Bennekommers deel van uit maken in de 50+ generatie en dat we uit alle delen van het land naar hier zijn getrokken. Dat schept naast het samen kerk zijn een extra band, die onze geloofsgemeenschap sterk maakt. Daar hoor ik graag bij en met mij vele anderen. Het heilig boontje past daar fraai bij en is daar een duidelijke expressie van!
Jan Wouters.
Schrijver Hans Wilmink:
(maaltijd in april)
Niet alleen hoeven eten
Riet opent de gezamenlijke maaltijd van het Heilig Boontje op zondag 29 april. Wij zitten met ons allen in groepjes van acht. Riet vraagt om elkaars handen vast te houden, als teken van verbondenheid, verbondenheid met elkaar, en verbondenheid met datgene wat de aarde ons gegeven heeft.
Dan gaat de FairTrade wijn rond. Ja, eerst een eurootje in het potje doen, en dan het glas heffen. De eerste gang wordt geserveerd. Het menu vandaag is paprikasoep of pastinaaksoep, dan kip Marbella en Kip Madras met rijst en gekookte aardappelkrieltjes, met verse salade, en dan diverse toetjes, waaronder een rabarbertaart. En natuurlijk koffie en thee na.
Mien Verkerk verheugt zich op het eten. Elke week komt zij naar de kerk. Dat is al vanaf het begin dat zij hier woont. Nog nooit heeft zij een zondag overgeslagen. ‘ Ja, het ik vind het zo fijn om naar de kerk te gaan. De mensen, de sfeer in de kerk, de viering. Ik ga er altijd met een goed gevoel weer weg. Het voelt voor mij ook wel als een zonde als ik een keer niet ga. En dan nu gezamenlijk eten. Zij koken toch zo goed en het is zo lekker. Anders moet ik alleen eten en dit is veel fijner. Door de week heb ik alleen oude mensen om mij heen. Mijn dochters komen vaak bij mij op bezoek. En de anderen praten er dan over dat ik zoveel bezoek ontvang. Ooh, en die toetjes! Wie heeft die gemaakt? Die zijn toch wel zo lekker!’
Jan Jeuken is in zijn element. Hij praat honderduit met Bram Kroes. Eerst gaat het over voetbal. VV Bennekom, is niet meer wat het geweest is. Fortuna Sittard, die gisteren gepromoveerd is naar de eredivisie. Zijn vrijwilligers werk bij VV Bennekom. En dan komen de verhalen over de grote vaart. De Holland Amerika Lijn, de havens aan de oostkant van de VS, en aan de westkant. ‘ Die zijn veel mooier. Het warme klimaat, en dan vooral de haven van Vancouver. Maar het mooiste was toch wel de haven van Havanna: dicht bij het centrum van de stad, met de cafe’s en het vertier er omheen.’ Jan is blij dat hij niet hoeft te koken. ‘ Op zondag houd ik het sowieso heel simpel, hier en daar wat potjes opwarmen. Maar dit is hier heel lekker en fijn om niet alleen hoeven te eten.’.
En zo gaat het verder. Er heerst een ontspannen sfeer. Er wordt gelachen, gepraat en natuurlijk flink gegeten. Alles gaat op. Zelfs het laatste toetje en er was veel aan toetjes. Dan koffie en thee met heerlijke pure chocolaboontjes.
Hans Wilmink
Alle info over Heilig Boontje is te lezen op de eigen pagina van het Heilig Boontje