Heilig Boontje

Heilig Boontje Agenda

- Zondag 2 februari 2020
- Zondag 29 maart 2020
- Zondag 17 mei 2020

Deze data zijn onder voorbehoud omdat medio 2020 wordt begonnen met de verbouwing van de parochiezaal.

De maaltijden zullen altijd in het Nieuwsblad worden aangekondigd.

I.v.m. verhuizing van 2 koks zijn wij op zoek naar mensen die onze kookgroep willen versterken.
Houd u van koken? Kom dan een keer vrijblijvend mee koken.
We koken 4 à 5 keer per jaar voor ongeveer 30 mensen.
Voor info hermine@planet.nl

Wij zien u graag aan onze tafel!

Al ruim een jaar zijn wij met onze eetclub het Heilig Boontje actief. Tijd om wat meer over ons te vertellen

Het initiatief is ontstaan vanuit de behoefte om een ontmoeting te hebben op de 5e zondag van de maand. Op deze zondag is er geen viering in onze kerk. Een bijeenkomst met lekker eten en leuk gezelschap bleek een goed alternatief. Omdat soms de tijd tussen twee 5e zondagen groot is, lassen we tussentijds een extra gezamenlijke maaltijd in, zoals de laatste keer

De eetclub bestaat uit 6 enthousiaste personen, te weten: Stef Gielen, Riet Kroes, Nardie Breteler, Janneke Postma, Marianne Thie en Hermine Wilmink.
Wij bedenken de maaltijd en uitvoering ervan in gezamenlijke vergadering wat elke keer weer een leuke klus is. Vooral de brainstormsessies leiden vaak tot het uitwisselen van recepten en vele tips. We proberen er elke keer weer iets bijzonders van te maken in een leuke sfeer en zelfs met zang. Uit de reacties blijkt dat het elke keer weer lukt .
Inmiddels is er een vaste groep eters. Maar geregeld schuiven er ook (werk)groepen van onze geloofsgemeenschap aan. Zo mochten we al eens de …locatieraad en de vorige werkgroep gezinsviering ontvangen.

De belangstelling voor maaltijden is tot ons genoegen erg groot. Het is soms passen en meten om iedereen een plaatsje te geven. Vandaar dat we echt een maximum moeten aanhouden. De mogelijkheid bestaat dat wij u ophalen wanneer u slecht ter been bent, dus laat u zich daar niet door weerhouden. Ook met diëten houden we rekening.

Wist u dat:

De kookgroep soms al máánden voor de 5e zondag nadenkt over het menu…?
We het heel erg waarderen dat er altijd wel mensen zijn die na afloop even helpen de tafels weer goed te zetten…?
Het geld dat overblijft na afrekenen van de kosten wordt gebruikt voor o.a bestek & servies en we doorsparen voor een mooie oven in de ‘vernieuwde parochiezaal’…?
We zo blij zijn met ons IKEA servies dat we het in een schatkist bewaren…?
De leden van de kookgroep ook gewoon betalen voor de maaltijd en een glaasje (maar wel stiekum snoepen uit de pannen )…?
We iedere keer denken dat ‘er wel wat overblijft’ maar dat eigenlijk nooit gebeurt…?
U eigenlijk iets mist als u nog nooit bij ons aan tafel heeft gezeten (en dan bedoelen we vooral de gezelligheid)…?

Impressie

Mooie impressies van een Heilig Boontje maaltijd is geschreven door Jan Wouters en Hans Wilmink. Zie hier de impressies.

Dan nog de naam het Heilig Boontje…

… niet dat we zo schijnheilig zijn maar we vonden het een leuke naam en het past goed bij de katholieke kerk. Getuige het volgende verhaal dat ik vond in het museum ‘ De Pelgrim’ in Oldenzaal:

Weet u wat een heilig boontje is? Ja, dat is iemand die doet alsof hij heel braaf is, maar eigenlijk is hij dat helemaal niet. Iemand doet dus alsof, dat is ook een heiligboontje inderdaad. Er bestaat ook een ander heilig boontje, misschien staat u daarvan te kijken maar het is wel zo, deze boon ziet eruit als een bruine boon maar deze is wit van kleur en er staat iets op. Waarom dat zo is en wat er op staat vindt u in het volgende verhaal.

Een tijd geleden, op het eind van de achttiende eeuw (dat is ruim 200 jaar geleden) was er in de omgeving van de stad München in Zuid- Duitsland een boer aan het ploegen. Opeens wilde het paard, dat hij voor de ploeg had lopen, geen stap meer verder. De boer begreep er helemaal niets van, het was zijn lievelingspaard, dat altijd het werk goed deed. Weet u hoe het paard heette? Het paard heette Bennie. En wat de boer ook probeerde, Bennie was niet meer vooruit of achteruit te branden. Het leek wel of iets hem tegenhield en vasthield, waarschijnlijk zat er iets in de grond. De boer pakte zijn schop en begon te graven en plotseling kwam er iets tevoorschijn, het zat vol met zwarte aarde. De boer haalde de aarde eraf en het bleek een prachtig versierd voorwerp te zijn, het leek wel van goud, maar was dat geen…… Ja hoor, het was een monstrans. Wat is dat ook al weer een monstrans? Dat is toch dat prachtige versierd kunstwerk, waar de Heilige Hostie in gezet kan worden, zodat je dat goed kunt zien en dan beter kunt bidden tot Jezus, zoals op deze afbeelding.

De boer kon zijn ogen niet geloven, vooral niet toen hij zag dat er nog een Heilige Hostie in de monstrans zat. Hij begreep dat hij dit kostbare stuk niet zelf mocht houden. In huis poetste hij samen met zijn vrouw en kinderen eerst de monstrans, tot deze er weer prachtig uitzag. Vervolgens brachten ze met paard en wagen de monstrans naar de kerk in de buurt.

En welk paard liep voor zijn wagen?
Ja, natuurlijk zijn lievelingspaard Bennie. Hij stak zijn staart omhoog en keek ondeugend om zich heen. De pastoor was natuurlijk verwonderd toen hij de monstrans terugkreeg en het verhaal erbij hoorde. In de preek van zondag vertelde hij ervan, hij zette de monstrans op het altaar en alle mensen baden ‘Onze Vader’ en een ‘Wees Gegroet’, ze mochten ook een kaars opsteken, want In de Heilige Hostie van de monstrans is Jezus zelf bij ons, ook al zijn wij dat soms vergeten, zoals deze monstrans in de aarde op het land, Jezus vergeet ons nooit, zei de pastoor. Vervolgens ging iedereen weer naar huis en Bennie kreeg een zak super haver. Toen het oogsttijd werd, werden de bonen binnengehaald, die de boer op dat stuk land, waar de monstrans gevonden was, gepoot had. Met deze bonen was iets heel bijzonders gebeurd, ze waren allemaal wit en op elke boon stond een kleine monstrans afgebeeld, de monstrans met de Heilige Hostie. De boer kon zijn ogen niet geloven, op alle bonen was het te zien en hij kreeg de afbeelding er maar niet af, het zat er helemaal ingegroeid. Niemand had ooit zulke bonen gezien. Toen de bonen weer gepoot en geoogst werden het jaar erop, hadden ze weer dezelfde afbeelding van de monstrans met de Heilige Hostie. Zelfs bij het doorweken van de bonen bleef de afbeelding bestaan, is dat niet wonderlijk?
De mensen zeiden tegen de boer; “Dat zijn Heilige Bonen die jij hebt gepoot”. Dit zijn bonen die ons het verhaal van de monstrans vertellen, het verhaal dat Jezus ons nooit vergeet en dat hij ons niet in de steek laat en dat wij ook zo mogen leven. Als we dat doen dan kan iedereen goed leven, dan kan het rijk van God groeien en bloeien zoals de bonen.

Hermine Wilmink