Wat leeft er bij onze 75-79 jarigen?

In overleg met de locatieraad hebben de mensen van het diaconieberaad een onderzoek gedaan naar de verwachtingen en wensen van de leeftijdscategorie 75 tot 79 jaar in onze Bennekomse geloofsgemeenschap. We wilden graag weten hoe het met ze gaat, of er eenzaamheid speelt, of men dingen mist bij onze kerk, en of men bepaalde zaken graag anders zou zien. Ook wilden we graag horen of er behoefte bestaat aan bepaalde activiteiten, speciaal gericht op hun leeftijdsgroep. Zoals u weet hebben we al tamelijk populaire activiteiten speciaal gericht op onze 80 plussers.

Parochianen van 75-79 jaar kregen een brief in de bus, met de aankondiging dat ze gebeld zouden worden en dat er indien gewenst iemand langs zou komen met vragen. Sommige mensen kenden we goed, andere mensen niet of nauwelijks. Dit was dan een mooie aanleiding om elkaar eens te spreken. De leden van het diaconieberaad hebben de ervaringen en de antwoorden verzameld en besproken. Kort samengevat ontstaat dan het volgende algemene beeld:

Onze 75-79 jarigen zijn verrassend jong, staan midden in het leven, zijn volop actief en in het algemeen zeker niet eenzaam. Er wordt volop gebridged, gegolfd, gewandeld, creatief gewerkt en op de kleinkinderen gepast.  Men is vaak ook als vrijwilliger actief bij de kerk en daarbuiten. Er is geen behoefte aan activiteiten in kerkelijk verband speciaal gericht op deze leeftijdscategorie. Sommigen zeiden daar misschien later behoefte aan te krijgen, als ze echt oud worden en alleen komen te staan. Maar nu nog niet!

Veel geïnterviewden hadden wel waardering voor dit initiatief van onderzoek naar hun welbevinden. Ook wat minder betrokken mensen spraken positief over de actieve en zelfredzame Bennekomse geloofsgemeenschap.

Bij deze flinke groep van ongeveer 65 mensen zijn er natuurlijk ook, die helemaal geen contact wensen met iemand uit de parochie. Een enkeling is in de wilde jaren 60 afgehaakt, anderen volgens zeggen vanwege kindermisbruik door priesters.  Een ander deel is niet zo kerkbetrokken, maar toch wel belangstellend. Het lokale en Titusbrede parochieblad wordt ook door die groep redelijk gelezen.

Zoals te verwachten viel spraken velen hun zorgen uit over de ontwikkelingen in de kerk. De sociale contacten, de onderlinge betrokkenheid in de lokale gemeenschap en het omzien naar elkaar wordt in deze groep zeer belangrijk gevonden. Men steunt het streven naar behoud hiervan.

We kregen ook nog wat nuttige tips om op te volgen, waaronder meer publiciteit in lokale kranten, computercursus, samenwerken met andere Bennekomse kerken, bekender maken wie ernstig ziek is en bisschop Eijk laten adviseren door bisschop de Korte.

Namens de interviewers uit het diaconieberaad:
Laurens Beerepoot