Verslagen 2015-2016

Verslagen van de bijeenkomsten van het jaar 2015-2016:

Wat er gebeurde:

  • Maandag 9 mei: slotavond.Een lezing over vergeten groenten door Ella Halma van www.eetbaaronkruid.com. Wies Put en wijk 6 hebben gezellige bloemen neergezet, met daaromheen een schaaltje heerlijk fruit. Zag er uitnodigend uit. Er waren op de kop af 40 dames. We begonnen de avond met een gedicht van Annie M.G. Schmidt dat: ”Mei” heet:
    Wanneer ik u een goede raad mag geven:
    de Vlier bloeit, het is mei, vooruit pluk Vlier!
    Het is niet zo vaak mei meer in uw leven,.
    Misschien nog dertig keer, misschien nog vier,  Aldus het eerste couplet van zeven.Ella Halma werkte 10 jaar geleden in een natuurvoedingswinkel in Driebergen. Er waren allerlei groenten waarvan de klanten niet zoveel afwisten en ze volgde een opleiding voor natuurvoeding. Zo kon ze de klant beter voorlichten en ideeën geven hoe deze wat onbekendere groenten te gebruiken, door middel van informatie en recepten.  Laten we bijvoorbeeld de pastinaak nemen. Een tegenwoordig wat onbekende, vreemde snaak. Vroeger in de Nederlanden alom gebruikt in herfst en winter. In stamppotten, zoals wij tegenwoordig de aardappel gebruiken. De aardappel had nog niet eens zijn intrede gedaan. Die werd later uit Zuid-Amerika naar onze streken gebracht. De pastinaak raakte pas in de 18 de eeuw in de vergetelheid door de komst van de aardappel. Maar in Engeland en de Scandinavische landen wordt er nog dankbaar gebruik gemaakt van deze wortel. En bij ons heeft de pastinaak het overleefd dankzij de natuurwinkels, de biologen. Er zitten veel etherische oliën in deze groente, die geven een kruidige smaak. Ze is ook zoetig van smaak. Bij regelmatig gebruik verlaagt ze uw cholesterolgehalte. Ze stimuleert de darm en is ook goed voor mensen met suikerziekte. Er zitten veel vitamines in en mineralen. Jammer, dat wij deze vroeger zo algemene groente, vorstbestendig notabene, vergeten zijn.Toen de Spanjaarden waren gevlucht en Leiden was ontzet door de Geuzen en Willem van Oranje in 1574 werd er hutspot gegeten van pastinaak met winterwortel. Helemaal geen aardappel dus. Ook kunnen moeders van pastinaak een prima babyhapje van maken lekker beetje zoetig en vol vitaminen en mineralen, goed voor de darmpjes. Zo hebben we allerlei interessant groenten besproken, zoals de aardpeer, de brandnetel, de diverse knollen, wortelpeterselie (zo groot als een flinke wortel en heel gezond), schorseneren, nerf van kardoen, mierikswortel en wat ik u niet onthouden wil, het zevenblad. Iedereen met een tuin heeft er wel mee te maken. Ofwel in een gevecht het op de erfscheiding te houden of om het in eigen tuin onder de knie te krijgen. Jammer toch, als je bedenkt, dat de Romeinen dit Aegopodium Podagra, geitenpoot, of zevenblad als groente mee naar onze streken hebben genomen. En dat omdat het zo gezond is. Het zit boordevol vit. C. Het is bloedzuiverend, helpt tegen jicht. En u kunt makkelijk een paar jonge blaadjes tussen de boterham doen. Het kan als spinazie gegeten worden, of in een stamppot verwerkt. Het is superfood en wij maar wieden en mopperen. Om met Ida Gerhardt te spreken:
    ”Godlof, dat onkruid niet vergaat” uit haar gedicht :”Lof van het onkruid”.Godlof dat onkruid niet vergaat.
    Het nestelt zich in spleet en steen,
    Breekt door beton en asfalt heen,
    Bevolkt de voegen van de straat.Achter de stoomwals valt weer zaad:
    De bereklauw grijpt om zich heen.
    En waar een bom zijn trechter slaat
    Is straks de distel algemeen.

    Als hebzucht alles heeft geslecht
    Straalt het klein hoefblad op de vaalt
    en wordt door brandnetels vertaald:

    “gij die miljoenen hebt ontrecht:
    Zij komen—uw berekening faalt”.
    Het onkruid wint het laatst gevecht.

    Wij kregen heerlijke voorproefjes, van wat je allemaal maken kunt. Er was roomkaas met mierikswortel, pesto van zevenblad, gelei van de bessen van de Gelderse roos. Er was een cake van pastinaak en een quiche van zuring en spinazie en bij dit alles ook nog komkommer met zelfgemaakt selderiezout. Allerlei zintuigen kwamen zo aan bod. Een boeiende avond.

  • Donderdag 14 april: ons jaarlijks reisje. Er gingen op de kop af 30 dames mee met de Betuwe expres. Het was een beetje mistig toen we vertrokken, waardoor een wat besloten geheimzinnige sfeer in de bossen en op de landerijen hing. De chauffeur vertelde honderduit, over natuur, de militaire terreinen op de Veluwe en over allerlei andere wetenswaardigheden. Fijn, dat je in de bus zo’n stuk hoger zit. Je hebt een goed overzicht en omdat we binnendoor reden was het erg de moeite waard. We waren op weg naar Terwolde en mooi op tijd waren we bij Brasserie Kriebelz voor de koffie met gebak. Daarna kregen we een rondrit van anderhalf uur met een gids door het Twentse land. Hij wist ons erg veel interessante en leuke dingen te vertellen. Er staan veel buitengoederen, maar ook prachtige boerderijen met vruchtbare landerijen zover het oog rijkt en op deze dag overgoten met zonlicht. Wat boffen we. Teruggekomen bij het eerder genoemde restaurant hebben we een origineel en erg lekkere warme lunch gehad met een keur aan groenten en koperen pannetjes met diverse soorten vlees. Er was een gezellige sfeer. Nu gingen we verder naar Diepenheim, alwaar het buitengoed Warmelo van de moeder van voormalige Prins Bernhard stond. Iets verderop was het Oranjemuseum. Het verhaal ging, dat de kinderen van Koningin Juliana het hadden over het Warme-lo en het koude Loo. De voormalige koningin Wilhelmina was behoorlijk vormelijk en streng opgevoed door haar moeder Emma. Ze zal daardoor wat vormelijker zijn overgekomen. Na dit interessante museum, met rondleiding gingen we na een kopje koffie naar huis. We zagen ergens onderweg nog reeën grazen. Wat een heerlijke, interessante dag.
  • Maandag 9 april, kledinginzameling voor Mensen in Nood
  • Maandag 4 april, lezing Mercy Ships door Bianca Busser. Er zijn 30 mensen. We beginnen met het gedicht: ”Barmhartig” van Fedde Nicolai, naar woorden uit Lucas 6. Bianca vertelt over het mega schip, omgebouwd tot ziekenhuis, compleet met operatiekamers, school, eetzaal, keuken etc. Het Mercy ship is een ziekenhuis voor de allerarmsten van het land waar het schip op dat moment in de haven ligt voor 6-9 maanden.Op dit schip werken allemaal vrijwilligers, die eerst gescreend worden. Chirurgen, doctoren, verpleegkundigen, technici, koks, mensen die onderwijs geven, er is een enorme hoeveelheid mensen nodig voor deze onderneming. De vrijwilligers betalen hun eigen vliegreis, alle vervoer, zelfs hun eigen maaltijden aan boord. Ze slapen klein behuisd in stapelbedden. Er is voor degenen, die lang blijven en de kinderen bij zich hebben zelfs onderwijs, waar ook de geopereerde kinderen zo nodig mee kunnen doen. Er is een chirurg die al 28 jaar mee gaat. Er worden vanuit dit schip ook specialistische opleidingen georganiseerd voor verpleegkundigen en artsen- chirurgen. En er wordt voorlichting gegeven over landbouwkundige mogelijkheden ter plekke, over voeding en hygiëne. Er gaan zelfs teams het land in om bij ongeneeslijk zieken mensen informatie te geven over het verloop van de ziekte, hoe familie deze patiënten kan helpen en om pijnstillende medicijnen te verstrekken. Er is momenteel een tweede mega schip in aanbouw. De organisatie is wereldwijd. In Rotterdam zit o.a. een kantoor. Het hoofdkantoor zit in Texas, van daaruit worden alle ondernemingen gecoördineerd.  De organisatie is gestart in 1982. Op dit moment ligt het schip in Toarmina, de hoofdstad van Madagaskar, een enorm eiland ten oosten van het zuiden van Afrika. Daar gaat drie jaar voorbereiding aan vooraf. Met regering en plaatselijke overheid moet men eerst tot overeenstemming komen en een protocol dient getekend te zijn alvorens er überhaupt iets ondernomen kan worden. Tolken en infrastructuur moeten worden geregeld en ga zo maar door. Het is een enorme onderneming. Vrijwilligers uit allerlei landen moeten worden ingepland en gescreend. En Bianca liet ons een film zien van enkele van de patiënten die uiteindelijk werden geopereerd. De allerarmsten van heinde en verre gekomen. Mensen met gebreken, die je hier in West-Europa niet meer op die wijze ziet. Mensen met enorme, goedaardige gezwellen, zo groot als een half hoofd extra, kinderen met vergroeiingen door verbranding, kinderen met scheef gegroeide gewrichten, door het ontbreken van hulp toen de schade nog niet groot was. Kinderen met hazenlip en gespleten gehemelte. De plastisch chirurgen kunnen hier op een zinnige wijze hun vak beoefenen, evenals de orthopedische chirurgen. En dan de vrouwen, door een moeilijke bevalling van een vaak dood geboren kind, die daarna infectie krijgen en een fistel ontwikkelen in blaas of endeldarm. Hierdoor is er ongecontroleerd, doorlopend ontlasting of urineverlies. Ze worden verstoten door hun echtgenoot, en als ze naar hun ouderlijk huis gaan worden ze ook daar verjaagd. Deze vrouwen worden op dit schip geopereerd. Het is echt niet te beschrijven wat deze hulp voor mensen betekent. Het geluk en de blijdschap naderhand vliegen van het projectiescherm. De mensen beginnen een nieuw leven door deze hulp. Ik ben er diep door ontroerd. Bianca, werkend in het Gelderse Vallei Ziekenhuis wil weer snel mee gaan helpen, zoals ze al meerdere malen heeft gedaan. Ze is al vrije dagen aan het sparen en geld. Wij hebben haar van het K.V.G. een enveloppe voor haar reis gegeven en er is een collecte gehouden voor het goede doel, geheel onverwacht en die bracht, lieve mensen, zo maar 112 Euro op. Dank daarvoor mensen, die aanwezig waren. Voor meer informatie www.MercyShips.nl
  • Woensdag 23 maart, Koffieochtend. Dit keer was de koffie-ochtend in de Reehorst. Er waren 25 dames en het was weer een heel gezellige ochtend, dat is Toos en Lia wel toevertrouwd.
  • Maandag 7 maart, Wereldreligies. Een avond met een lezing door de heer Rob Van Eck over Wereldreligies. Er waren zo’n 26 mensen. Rob van Eck behandelt in zijn lezing vijf grote wereldreligies. Hij vertelt ons over hun God of Goden en inhoudelijk over de leer, die bij het desbetreffende geloof hoort. Over de geschriften die hieruit voortvloeiden, want vaak was er eerst alleen mondelinge overdracht, vaak door recitatie. Vervolgens toonde hij de belangrijkste gebouwen, tempels, moskeeën, kerken. We horen muziek, die bij de religie hoort en zien iets over de feesten. Zo hebben we op overzichtelijke goed gedocumenteerde manier Hindoeïsme, Boeddhisme, Jodendom, Christendom en Islam wat nader leren kennen. U kunt tegenwoordig ook veel gebouwen bekijken via internet en de Sixtijnse kapel zelfs van binnen, zonder mensen om u heen, zoals in het echt. Boeiende avond.
  • Vrijdag 4 maart, Wereldgebedsdag. Om 19.30 uur waren er afgezien van het gemengd koor heel wat mensen in de kerk. Het werd een geïnspireerde oecumenische bijeenkomst. De viering was samengesteld door mensen van de raad van kerken uit Cuba. De verhalen gaven ons een inkijkje in het leven van Cubaanse vrouwen. Hoe zij het geloof in stand houden in moeilijke tijden en een licht in de duisternis bieden, en  hoop op een betere toekomst houden. Over de hele wereld wordt deze viering op deze dag gehouden, een cirkel van gebed rond de wereld. Wat zo mooi is, de verhoudingen tussen Amerika en Cuba zijn nu opmerkelijk verbeterd. Na afloop laat Willemien Brouwer ons dia’s zien over Cuba. Dit land staat nu in de belangstelling, o.a. Paus Franciscus heeft in Cuba zijn besprekingen met de patriarch van de Russisch-orthodoxe kerk georganiseerd.  Over de hele wereld worden deze vieringen gehouden op deze avond. De opbrengst van de collecte was 263,55 Euro. Dank alle mensen, die aan deze viering hun steentje hebben bijgedragen.
  • Maandag 4 januari 2016: Nieuwjaarsmiddag. We begonnen met koffie en thee en iedereen vond het gezellig elkaar weer te zien in het nieuwe jaar. De heer Van Ingen heeft een interessante lezing gehouden over de Langbroekerwetering en de kastelen, landschappen en mensen die erbij horen. Het gebied ten zuidoosten van de stad Utrecht was zo’n 900 jaar geleden een moerasgebied. Van west naar oost tussen Odijk tot onder Leersum en van noord naar zuid tussen Utrecht en Wijk bij Duurstede. Je kon er niet wonen. Rond 1100 begon een Utrechtse bisschop Godebold, dit gebied in te polderen. Voor dat doel werd een lange Wetering, de Langbroekerwetering, gegraven met allerlei zij watertjes, kavelsloten, om water af te voeren. In het begin bij Over-Langbroek is de Wetering slechts een paar meter breed, maar deze wordt allengs breder richting Utrecht, alwaar de Langbroekerwetering in de Kromme Rijn stroomt. Het gebied kon nu ontgonnen worden o.a. als boerenland. Om controle te houden over dit gebied gaf de bisschop van Utrecht rond 1250 toestemming aan de Van Zuylens, een adellijk geslacht, er Kasteel Zuilenburg te bouwen. Deze familie had al veel bezit rond Utrecht en was er erg invloedrijk. Hun kasteel lag in de buurt van Over-Langbroek. Er woonden in het begin weinig mensen in het ontgonnen gebied, maar er werden boerderijen gebouwd en deze werden vooraan op de kavels geplaatst, aan beide zijden van de Wetering. Zo ontstond er lintbebouwing. Met de Wetering als lint. Je kreeg er het buurtschap: De Stenen Brug, een kruispunt van de weg langs de Wetering en die van Leersum naar Wijk bij Duurstede. Deze stenen brug is door Rembrandt van Rhijn geschilderd rond 1620. Dit schilderij hangt in Sint Petersburg. Er was ook een herberg bij de stenen brug, want reizen was vroeger geen makkie. De herbergier was ook boer, dus het eten was vast wel voedzaam in Herberg de Stenen Brug. Er stond te lezen: “Ieder die hier komt te gast vindt wat voor zijn lichaam past, stal en voeding voor zijn paard, een plaats in het hoekje bij de haard. En bediening pront en vlug, alles aan den Stenen Brug”. De herberg was vervallen, maar is weer in oude glorie hersteld. Van Overlangbroek naar Neerlangbroek gaande zien we de poort van het voormalige kasteel Groenestein. Op het poortje nog het wapen van familie De Ridder. Zo’n kasteel begon meestal met een sterke toren, waarin de adel zich kon verschansen bij een aanval. Later werden er gebouwen tegenaan of in de buurt gezet en werd zo een uitgebreider kasteel gevormd. Van daaruit kom je bij Sandenburg, “de Suikertaart” genoemd. Hier was de vader van Gerrit Achterberg, de ons bekende dichter, koetsier van de heer Van Lynden van Sandenburg. Dit kasteel is nog steeds van deze adellijke familie. Tegenover Sandenburg ligt kasteel Walenburg, in 1980 gerestaureerd. De toren is nog uit 1250. Vaak kun je op vroegere tekeningen zien hoe de kastelen er in oudere tijden uitzagen. David Teniers, Abraham de Haan enCornelis Pronk waren o.a. van die rondreizende tekenaars, die al die kastelen en dorpspleinen voor ons op papier zetten. In het dorpje Neerlangbroek ziet u nog de oude dorpsstructuur, waar rond het marktplein alle belangrijke gebouwen waren, zoals gemeentehuis, notarishuis, doktershuis, bovenmeester en school, kerk en ook de pomp ontbrak niet. We nemen nog een kijkje bij kasteel Lunenburg,  de ruïne is opgeknapt door de familie Fentener van Vlissingen. Ook kasteel Hinderstein staat nog, baron De Wijkersloot woonde er nog tot in 1960. U komt nog meer kastelen tegen richting Utrecht, kasteel Molenstein, tegenover de Leeuwenburg, van de familie De Beaufort. Ze bouwden rond 1600 Leeuwenstein en maakten van het tegenoverliggende kasteel Molenstein een kerkje, een veel mooier uitzicht, zo vonden zij. Andere kastelen langs de Langbroekerwetering zijn: kasteel Hardenbroek en kasteel Sterkenburg, het oudste kasteel dat dateert uit 1196, waarvan de ronde toren op grote afstand te zien is. De bewoners van dat laatste kasteel hadden het privilege een duiventoren te mogen houden en dat had meerdere voordelen. De duiven zorgden voor de communicatie, brachten boodschappen over, en dat mocht niet iedereen zomaar. Verder waren duiven gewoon prima voedsel en gaven ze geweldige mest voor de groentetuin, maar vooral voor tabaksplanten. Voor de tabak was duivenmest van groot belang, want de geur/smaak van duivenmest komt niet in de tabak terug, bij andere mest gebeurt dit wel. Bij Sterkenburg in de buurt ligt kasteel Weerdestein. Kasteel Rijsenburg is gesloopt.  Als u in de lente of zomer eens tijd hebt, maak dan een tochtje langs de Langbroekerwetering. Ons land heeft vele wonderschone gebieden. Wat nog van belang is: de adel verdiende haar geld niet door de hand aan de ploeg te slaan, want deden zij dat toch, dan werden zij uit de ridderstand ontheven. Arbeid adelt, maar adel arbeidt niet. De boer is geen edelman. Maar de boer zorgt wel voor de voeding van edelman en burger. En de edelman zorgt, als het goed is, weer voor de veiligheid van boer en burger.
  • Maandag 21 december:
    Kerstavond in Villa Erica, vlakbij onze kerk, om 18.00 uur begint de koffietafel. We krijgen de keuze uit een paar soorten soep, heerlijk. En op tafel staan allerlei soorten brood en beleg en beschuiten met blauwwitte muisjes, want een kind is ons geboren. We begonnen met het samen zingen van kerstliederen en elke keer tussen de bedrijven door zongen we enkele van de kerstliederen. Het was een gezellige avond, waarbij een heel aantal mensen bij elkaar aan tafel zaten, heel geanimeerd en gezellig. En tussendoor kregen we een kerstverhaal uit de Bijbel, verteld door Riet Kroes en een persoonlijk verhaal van en door Bep v.d. Knaap over Kerst, zoals ze het als kind beleefd had thuis. En daar herkende ieder van ons wel een stukje vanuit onze eigen jeugd. Heel mooi. Dit alles werd door de dames van wijk 3 georganiseerd. Bravo dames, het was een geweldige, gezellige avond en wij zijn verwend.
  • Maandag 30 november: Sinterklaasviering. We namen allemaal een cadeautje mee zodat we allemaal een presentje konden grabbelen. Dinie Assink kwam speciaal vanuit Haaksbergen naar Bennekom om gezellig mee te doen en voor ons de sinterklaasliedjes op de piano te begeleiden. We deden bingo aan de hand van een verhaal over de historie van ons vrouwengilde, waar vooral veel cijfers in voorkomen, want anders kwamen onze bingo-formulieren niet vol. De winnaars kregen een prijs, dus dat was goed opletten.
    En dan natuurlijk een Sint-rijmpje:De bingo-cijfers vliegen om je oren
    Spits dan je oren, om goed te horen.
    Géén gepraat tussendoor
    Want dan gaat je buurvrouw de mist in hoor!
    Rode wangen
    Tussendoor Sinterklaas gezangen
    Lekker snoepen
    En het eerste “Bingo” roepen,
    Dan ben jij de winnaar
    En is het spel klaar.
  • Maandag 9 november:Er zijn zo’n 32 mensen vanavond. Na het gedicht van Annie M.G. Schmidt: ”de notaris, die zo huilde”, begon kandidaat- notaris mevr. Kika IJsselmuiden-Lamers de nieuwe ontwikkelingen in het werkgebied van de notaris toe te lichten, met name op het gebied van het Levenstestament en van erfrecht. Ze werkt parttime bij het kantoor van Van Putten en Van Apeldoorn.  Nu er ongeveer 260.000 dementerende mensen zijn in ons land heeft Den Haag bedacht dat er zoiets als een levenstestament kan worden gemaakt. Het is een ander testament dan een “gewoon testament”. Het is niet alleen geschreven voor “na je dood”, maar voor de situatie dat je tijdens het leven onverhoopt  niet meer compos mentis bent, niet meer wilsbekwaam. Je leeft, maar mag en kan niet meer zelf beslissen. Die beslissing gaat trouwens niet over een nacht ijs, daar is een protocol voor. Er wordt gedegen onderzoek gedaan dat vooraf pleegt te gaan aan het oordeel “wilsonbekwaam”. De oproep van kandidaat notaris Kika is: ”Maak een Levenstestament, dat u samen met de notaris opmaakt voordat u wilsonbekwaam wordt”, hetgeen overigens ook na een ongeluk bij jongere mensen kan voorkomen. Als je niet op voorhand regelt is het, als iets ernstigs zich voordoet, daarna onmogelijk, te laat. Handgeschreven papieren uit de bureaulade of: ”een boodschap op een bierviltje” worden sowieso niet meer geaccepteerd, zeker niet door banken. En voor andere zaken gelden deze handgeschreven wilsbeschikkingen ook vaak niet. Neem dan ook een volmacht voor de door u gekozen vertrouwenspersoon op in uw levenstestament, naast allerlei andere zaken, die u alleen van tevoren kunt vastleggen. Banken en allerlei andere instanties willen een notariële volmacht. Bespreek eerst rustig alle mogelijkheden van dit Levenstestament met uw notaris en maak het zo breed mogelijk anders moet u steeds terug om weer iets te regelen en kost het u elke keer geld i.p.v. een keer. Denk dan bijv. aan het regelen van bankzaken, verkoop van de woning waar u dan zit en regel ook wie dit geld krijgt, opheffen van huwelijkse voorwaarden, schenken etc. Er is zelfs eens per maand een gratis spreekuur bij de notaris, maar wel van tevoren bellen om die gratis afspraak te maken voor het inloopspreekuur, neem dan in ieder geval uw laatste aangifte van de Inkomstbelasting mee u krijgt zo’n half uur de tijd om vragen te stellen. Voor Bennekom is er een speciale vrouwelijke notaris, gespecialiseerd in familierecht, dat is op dit moment Liesbeth van de Brink Baggerman. U kunt naar haar vragen bij het kantoor van Van Putten en Van  Apeldoorn.  Maar u kunt ook bij anderen terecht. Wacht niet, want er is veel veranderd in de afgelopen paar jaren. Het kan voorkomen, dat bij overlijden van de gezonde partner de zorgkosten voor de wilsonbekwame partner uit de opbrengst van de verkoop van uw huis moet worden opgebracht. Regel de dingen dus tevoren, zoals u het zou willen; binnen de mogelijkheden natuurlijk.
  • Maandag 5 oktober: Er zijn 32 dames. We hebben een lezing in de parochiezaal met dia’s van de Heer Fraanje die een zwerftocht met ons maakt over de Veluwe zo’n 100.000 ha., onze eigen leefomgeving dus. Hij is een vlotte  verteller en werkt voor de Jac. Gazenbeekstichting. Een stichting, opgericht mei 1991 in Lunteren met als doel, het uitdragen van het gedachtengoed van de Veluwse onderwijzer en schrijver Jac. Gazenbeek. Hij schreef over natuur, cultuur en folklore alhier. Daarnaast zet deze vereniging zich in voor het behoud van het streekeigene van de Veluwe. Informatie op: www.de-veluwnaar.nl/jac-gazenbeekstichting.Wij reizen met de heer Fraanje langs dorpen en steden op de Veluwe, met hun bijzonderheden. En we zien dia’s van prachtige natuur. In Lunteren ligt een enorme zwerfkei, want het is het middelpunt van Nederland, helaas niet het enige middelpunt, maar dat drukt de pret niet. Achter deze steen is een zichtlijn en zien we door de ijstijd opgeworpen stuwwallen. We zien Harderwijk met de Linnaeus-toren en de tuin met planten van Linnaeus. Hij heeft hier een tijdje gestudeerd en is er in 1735 gepromoveerd. Hij was degene, die Latijnse namen aan planten en bomen gaf, waardoor over de hele wereld dezelfde namen konden worden gebezigd. We zien dat er een klein kapelletje staat bij Drie (voorheen Thri). Het overgrote deel van de Veluwse bevolking schijnt vroeger katholiek te zijn geweest. In het Solse gat schijnt zelfs een heel klooster in de aardbodem te zijn verdwenen als straf voor de losbandigheid van de monniken. Dat is bij Speulder en Sprielder bos. Wat boffen we hier toch met die enorm mooie en afwisselende gebieden, zoals bij Staverden met zijn witte pauwen. Vroeger werden de veren van deze pauwen gebruikt om de helmen van de ridders van dit landgoed te tooien. Rondom Staverden is een prachtig bosgebied, er zijn verderop zandverstuivingen. Er schijnt vroeger wel veel meer heide te zijn geweest op de Veluwe, maar er waren dan ook veel meer schaapskuddes. En dan zijn er al werktuigen gevonden van zo’n 6000 jaar geleden, bijv. Breitkeil, een soort bijltje, gevonden in omgeving Beekbergen, er is dus al heel lang bewoning hier. Ik zou zeggen slaat u er eens wat boeken op na, de Veluwe is zo’n interessante streek. En bezoek de Gazenbeek site. Wist u dat in Lunteren de helft van de mensen Van de Berg heet? En waar heeft een mens wel genoeg aan en een kip niet? Juist een halve haan. We hadden een heerlijke avond, koesteren onze omgeving nog meer.
  • Maandag 7 september:  de opening van ons KVG seizoen. We beginnen met een viering waarbij pater Hans Koenen voorgaat, We lezen Colossenzen I vers 24 tot hoofdst. II vers 3 en Lucas VI , 6-11 en pater Koenen spreekt een overweging uit waar we nog lang over kunnen mediteren.  Juist op 7 september 1950 was pater Koenen ingetreden bij de paters Jezuïeten, 65 jaar geleden op de kop af. Een moment om stil bij te staan. Hij krijgt van ons een attentie en zijn trouwe chauffeuse Truus Sijm een herfststukje. Na de viering gaat een kop koffie er wel in en daarna bedanken we Nardie Breteler onze dirigente, het koor en de organist, Ton Gommers, de lector. En Ria Roelofs bij deze heel erg bedankt voor het koster werk. En daarna is onze jaarvergadering. Don Barten wordt hartelijk bedankt voor ons mooie programmaboekje en Margreet krijgt een bon voor hem, zijzelf een bloemetje. De Melania collecte heeft Eu 145,30 opgebracht. De overledenen van afgelopen verenigingsjaar worden herdacht met name, Nel Janse, Riet Heestermans, Ida Bol en Mien Witjes. De contributie is dit jaar met 2 Euro verhoogd. Hadden we al jaren hetzelfde bedrag voor. We bedanken Neeltje Nakken voor het jaarverslag en Margreet Barten voor het financieel verslag. Riet Rulkens is 25 jaar lid en daar zij er niet is brengt de voorzitter op een andere dag een presentje bij haar langs. Er worden wat ideeën voor het jaarlijkse reisje besproken. De vergadering verliep voorspoedig en mensen bleven nog wat gezellig na praten.
    De overweging van Pater Koenen