Verslagen van de bijeenkomsten van het jaar 2018-2019:
Wat er gebeurde:
Maandag 13 mei – bijzondere middag!
Het feest ter gelegenheid van het 60 jarig bestaan KVG Bennekom mochten wij drie keer vieren. De eerste keer op 3 maart waar Marian Bolscher in onze kerk een speciale viering leidde ter gelegenheid van ons 60 jarig jubileum. Het dameskoor zong en er was speciaal een nieuw lied ingestudeerd. En als begeleidster kwam uit Haaksbergen Diny Assink die onze KVG openingsdiensten ook vaak begeleidde met haar prachtig orgelspel en met solo’s op fluit of harp. Na afloop hadden we een buffet met koffie en door de dames zelfgebakken taart voor alle kerkgangers. Op 4 maart was de tweede bijeenkomst: de jubileumavond met een speciale lezing over vrouwen die de wereldgeschiedenis hebben beïnvloed. Van deze twee data is al eerder verslag gedaan. Als klap op de vuurpijl was er ons feest op 13 mei met een High Tea in Restaurant/Lunchroom, “de Bosbeek”.
Iedereen zag er feestelijk uit. Alle leden werden bij de ingang welkom geheten i.v.m. ons 60 jarig jubileum en kregen een zelfgemaakte corsage opgespeld. Deze corsages waren door een aantal bestuursleden mooi op kleur gemaakt onder leiding van Lia Fintelman en Marian Hulsbosch. Het was een mooie dag, de natuur aan de Heelsumse/Renkumse beek was die dag schitterend en menigeen was op de fiets. Er waren zo’n 60 mensen gekomen. Wat fijn dat we met zoveel leden op deze bijzondere locatie ”de Beken” waren, met het zonnetje buiten. Een bijzonder welkom was er voor de bestuursleden van het KVG uit Wageningen. We genoten van deze feestdag, dit jubileum. En als ik zo de zaal overzag keek ik naar een heel kleurig en vrolijk geheel van leden, de regenboog van het KVG.
Voordat het feest begon herdachten we de gestorven leden van ons KVG waaronder een van onze leden, Gerda Rijsemus, die woensdag 8 mei was overleden. Voor alle gestorven leden staken we de KVG kaars aan en zo waren ze toch in ons midden. We hadden bericht van verhindering door ziekte of operatie ontvangen van enkele leden. En we vroegen voor hen bijstand van Maria. En zo kwam ik op de mei-maand.
Mei maand. MARIA maand.
De iconische vrouw die ons allerlei aspecten van het leven op aarde heeft voorgeleefd. Maria, moeder van altijddurende bijstand en onvoorwaardelijke liefde, van onwankelbaar vertrouwen, van vergeving, die intens verdriet en vernedering verdroeg, maar ook zoete vreugde kende, onze troosteres, onze beschermster, de vreugdevolle, zetel der wijsheid, vol van genade, ze is onze voorspreekster bij God, ze is krachtig, aan haar kunnen wij al ons wel en wee toe vertrouwen. In haar herkennen we allerlei aspecten van ons eigen leven.
En zo beleven en herkennen we die aspecten ook bij elkaar in ons KVG. Wat ons ook weer bij een heel ander onderwerp bracht, maar wel bij een vrouw die belangrijk was voor de locatie de Bosbeek, waar we ons feest vierden: namelijk Marie Mijsberg-Hesseling (geb. 1905). Want de boerderij ”de Bosbeek”, liep aan het eind van de tweede wereldoorlog door een granaatinslag zware schade op en het plan was de boerderij af te breken. Maar het doorzettingsvermogen van mevrouw Hesseling, een nazaat van de koper van de boerderij in 1916, Herman Gijsbert Hesseling, maakte zich na de oorlog sterk voor het plaatsen van de boerderij de Bosbeek op de lijst voor Rijksmonumenten. Mevrouw Hesseling was zelf kunsthistorica en wist na heel wat jaren doorzetten het voor elkaar te krijgen: de Boerderij werd opgeknapt zoals het bij een monument betaamt. In 1965 komt de Boerderij pas op de Rijksmonumentenlijst. Wel door haar aanhoudende inspanningen. Vrouwenpower. De boerderij wordt beschreven als staande ver buiten de bebouwde kom van Bennekom en ligt in beschermd natuurgebied. Vroeger was de boerderij zelfs helemaal omgeven door heide. Nu nauwelijks meer voor te stellen. En zo konden we ons feest daar vieren, ook dankzij de inspanningen van deze vrouw. (bron: het blad de Kostersteen van vereniging Oud Bennekom).
Het voorgaande ging nog helemaal niet speciaal over het K.V.G. en haar historie, maar daar heb ik een reden voor; we ontvingen allemaal aan het eind van het feest een prachtig boekje over de historie van het K.V.G., samengesteld en gemaakt door Inge Wijngaard en Henny de Nijs. Er mag wel vermeld worden dat ons aller Gilde in de veranderende tijd flexibel is mee gegroeid. Ze blijft voldoen aan de behoefte om elkaar te ontmoeten, samen dingen te ervaren en kennis op te doen. Om samen te lachen en de ander in verdriet bij te staan. En elkaar op de hoogte te houden. Het feit dat we zoveel leden (74) hebben zegt veel! Er wordt getoast op het 60 jarig jubileum van ons K.V.G. met een glaasje. Natuurlijk zongen we ons KVG lied van Mieke Boekholt.
Nu begint onze high tea. Halverwege verrast Peter Wijngaard ons nog met een toespraak over de betekenis van de MVR, over deze vereniging die ook voor ons Gilde van belang is. Het viel Peter op dat we als bestuur aan één tafel zaten: “een beetje elitair” zoals hij zei, maar dat had voor ons een functie om het bestuur van nu eens duidelijk bij elkaar te hebben. En in de loop van het feest zijn we bij diverse tafels een praatje gaan maken. Het was een fijne middag om met plezier op terug te kijken. En als herinnering en naslagwerk hebben we het prachtige boekje, 60 jaar Katholiek Vrouwen Gilde, 1959-2019.
Het bestuur wenst alle leden een goede zomer en eventueel een fijne vakantie-reis en behouden thuiskomst.
Namens het bestuur, Gea Kleipool
Donderdag 11 april: ons jaarlijks KVG uitje:
Op naar Genemuiden. Er gingen 25 dames mee. We hadden een buschauffeur, die onderweg op gezette tijden met een interessant, leuk verhaal over dorpen, stadjes en landschappen kwam. We boften met Adri. Zo vertelde hij dat er in Zwolle een carillon was, dat de Zwollenaren niet meer konden onderhouden wegens geldgebrek.
Geen nood de mensen uit Kampen besloten het over te nemen, de prijs werd overeengekomen. Het carillon eenmaal in Kampen bleek een valse toon te hebben. Toen hebben de Kampenaren besloten de prijs te betalen in koperen munten. Karrevrachten brachten ze naar Zwolle. Die moesten al die munten natellen, waardoor ze blauw-groene vingers kregen van het koper.Vanaf die tijd heten de mensen uit Zwolle: “blauwvingers”. We rijden door een mooie streek met lintdorpen via Oldenbroek naar Genemuiden behorende tot de gemeente Zwartewaterland. Na de koffie met gebak bezochten we het tapijtmuseum van Genemuiden. We krijgen een heel historisch overzicht. De ondernemers hebben hun industrie noodgedwongen maar op creatieve wijze door de jaren heen aangepast aan de ontwikkelingen. Toen de Zuiderzee er nog was sneden ze biezen en maakten er eerste klas biezenmatten, al in de 16 de eeuw was er thuisindustrie. Maar nadat deze Zuideerzee het IJsselmeer werd met zoetwater, verdwenen de goeie biezen en stapten ze rond 1920 in Genemuiden over op cocos, iemand had toevallig goedkoop een lading cocos van een gezonken schip opgekocht en dat bleek een succesvolle grondstof voor matten. Wie zegt dat toeval niet belangrijk is? Er werd ook sisal geïmporteerd, dat in allerlei kleuren werd geverfd en waar prachtige lopers voor trap en gang van werden geweven en Genemuider naturel matten. Er werden dan ook nieuwe weefgetouwen ontworpen en aangeschaft. En heden ten dage, nu de productie van sisal minder is, wordt er kunststof vloerbedekking gemaakt van aardolie. Tuften heet het proces. En er wordt het u allen welbekende kunstgras gefabriceerd. Ze leveren 60 % van tapijt- vloerbedekking in Nederland. Het kunstgras is van hoge kwaliteit en wordt over de gehele wereld geleverd, vooral in hete landen. Door de rubberkorrels die met water worden besproeid, tussen het kunstgras te doen, blijft het vochtig in warme landen (goed i.v.m.behoud kunstgrasmat) en krijgen de voetballers bij een sliding geen blaren of andere onnodige verwondingen. Het is een miljoenen industrie. Zo gaat een deel van de aardolie vermomd als kunstgrasmat weer terug naar de oorsprong bijv. Arabië. Na de rondleiding ging er bijna geen dame zonder matje of geweven object weg. De heren verkopers raakten overdonderd door de grote vraag van onze KVG dames. Leuk hoor. Het mooiste, goedkoopste matje bij ons in huis komt ook uit Genemuiden. Daarna hebben we een goeie koffietafel en stappen op een overdekte boot in Zwartewaterland om een tocht over water door Nationaal park de Weerribben te maken. Hier wordt een heel uitstekende kwaliteit riet geoogst voor onze chique rieten daken. De mooie boerderijtjes langs het water hebben allemaal rieten daken, vroeger heel gewoon. We komen nog langs het dorp Jonen met 5 boerderijtjes en dan is er om de bocht water en zijn er elzenbosjes, wilgen en rietlanden. Prachtige drasland-wolken-vergezichten. Na zo’n anderhalf uur door dit zonovergoten gebied te zijn gevaren gaan we nog wat drinken en nemen de bus naar Heerde voor het prima diner. Het was ook zo’n ontzettend gezellige dag vond ik zelf. En zo te zien hadden de dames het allemaal naar hun zin. Adri kreeg een mooie fooi en wij gingen voldaan naar huis.
Er zijn foto’s en video’s gemaakt. Deze volgen nog.
Maandag 1 april 2019: Dhr. René Wijngaard gaf een lezing over “The Blue Planet”.
Er waren 34 toehoorders. Vanuit de ruimte gezien heeft onze aarde voornamelijk een blauwe kleur. Van Sir David Attenborough is de uitspraak: “The truth is: the natural world is changing. And we are totally dependent on that world. It provides our food, water and air. It is the most precious thing we have and we need to defend it.”
René studeerde af in Utrecht in hydrologie en hooggebergte. Voor de pauze behandelt hij het aspect “water”: waar kunnen we het vinden, hoe ziet de watercyclus er uit en wat is daarin de menselijke factor, wat zijn de ontwikkelingen wat betreft ijs, sneeuw en permafrost, welke regionale ontwikkelingen doen zich voor wat betreft extremen en waterbeschikbaarheid.
René neemt ons bij de hand via zijn goed opgebouwde powerpoint-presentatie en vertelt aan ons, niet-deskundigen, welke ontwikkelingen te verwachten zijn de komende decennia. Waar vinden we water op onze planeet. Van het water op aarde bevindt zich 96.5 % in oceanen en zeeën. 2% is te vinden in ijskappen, gletsjers en sneeuw, en 0.94% in grondwater. In rivieren en stromen helemaal weinig, 0.0002% van de totale waterhoeveelheid. De aarde bestaat voor 70% uit water en voor zo’n 30 % uit land. De verdeling in watergebruik door de mens is voor de industrie 88%, de landbouw 11% en huishoudens 1%.
– Ik had de vragen over deze verdelingen, percentages bij een quiz zeker niet goed gehad. Interessant om te horen dus -.
Na de pauze komen klimaatverandering en de socio-economische ontwikkelingen aan bod. Toevallig sloegen 28.000 badeendjes overboord in 1992, die zo ongewild een verspreiding over oceanen lieten zien via golfstromen. U kunt het op Google zien (incident 1992 badeentjes slaan overboord). Ergens tussen Japan en Nieuw Guinea gebeurt het incident en de verspreiding is enorm. En over jaren verdeeld. In 2007 spoelt er nog wat van deze lading aan in Frankrijk.
Wist u hoe lang het duurt voor plastic wordt afgebroken in de natuur?
René heeft het verder over de sneeuwgrens, die 150 meter afneemt per 1 graad Celsius temperatuurstijging. De gletsjers nemen overal af, behalve in het berggebied in Pakistan, daar groeien de gletsjers. Het gebied van de Brahmaputra wordt natter. Permafrost smelt, waardoor er methaangas vrij komt, en dit beïnvloedt de luchtvervuiling in grote mate. Er zijn hele hellingen met vruchtbare grond, die naar beneden glijden. En ons water wordt in hoge mate vervuild met allerlei gifstoffen, medicijnen en plastic. Er zijn klimaatwisselingen, met overstromingen, stormen, verschuivingen in temperatuur met gevolgen voor o.a. de landbouw. Vele mensen worden bedreigd in hun bestaan, vooral de armen.
René laat nog vele foto’s, grafieken en modellen zien waaruit blijkt dat de bedreiging van onze Blue Planet meer dan denkbeeldig is. Wij hebben er na de presentatie van René allen een beter beeld bij.
Zo sterk is plastic, zie foto van de schildpad hieronder!
Annie M.G. Schmidt zegt het op haar eigen manier in haar gedicht (uit een musical):
Wat een planeet… groot is ie niet,
Je bent er in een uur omheen, met een satelliet.
Daar is ie dan, gezien vanaf de maan.
Wat een planeet. Het leek zo goed te gaan.
We dachten ‘Hé, we worden nog humaan’,
maar nee, dat is niet doorgegaan…
We gaan d’r an, zeggen de computers,
wij en onze tegenvoeters.
De olie uitgeput, het gas fini,
allemaal op, de energie.
En ook de kringloop is verstoord.
Het is voorbij met de menselijke soort.
Een ramp op wereldschaal!
En ’t is ook nog mijn schuld allemaal…
Want de geleerden, de mensen die het weten, de ongeluksprofeten kijken me aan met blikken vol vermaan,
zodat ik weet: Ik heb t allemaal gedaan!!
Wat een planeet. Een derde deel dat zich te barsten vreet,
terwijl de rest voor onze ogen crepeert op het journaal, massaal!
En t is ook nog mijn schuld allemaal…
De ondergang staat voor de deur.
Help waar is de chef, de commandant, de regisseur,
wie is de baas van dit bedrijf?
Helaas het zijn er vier of vijf,
de één al loucher dan de andere.
Maar de hoogste commandant, is van nu af aan een sjeik, daar
in het zand, met z’n hand aan de oliekraan…
Wat een planeet. Zou dit de leukste zijn?
Of zou er één bestaan, één Melkweg verderop, om allemaal naartoe te gaan?
Wie weet? Maar moet het echt?
We zijn eraan gehecht, die ouwe bol, al is ie vuil en veel te vol en één enorme keet.
Toch, wat een planeet…
Ik word zo moe, zo af en toe, van de profeten!
En ook zo kwaad om al die onheilskreten!
Sterf dan maar uit allemaal!! Ik doe niet mee, ik ben een blijvertje!!
Ga maar ten onder allemaal!! IK niet, o nee, ik ben een survivortje!!
De energie is op, oké, maar niet de mijne en niet de uwe.
We kunnen ook nog zelf en met de hand de wagen duwen!
Ziezo en als je dat maar niet vergeet!!
Want o, o, ooooo WAT EEN PLANEET
Maandag 4 maart 2019: Jubileumavond met lezing over vrouwen die de wereldgeschiedenis hebben beïnvloed
Er waren 37 dames. Toch 60 jaar geleden, dat het K.V.G. rond deze datum, nl. 26 februari 1959 werd opgericht. Een jubileumavond, maar met vrouwen die de wereldgeschiedenis hebben beïnvloed.
Eerst zetten we de twee jubilarissen in de schijnwerper. Mien Verkerk, zij is al vanaf het prille begin lid, 60 jaar. En Nardie is ook al 50 jaar lid. Inge heeft voor hen een pixel schilderijtje gemaakt en ze krijgen er een bloemetje bij. Er is taart bij de koffie. Dat begint al goed, de leden hebben zoveel gebakken en heerlijke dingen.
De heer Van Eck begint de lezing met 1 Hildegard von Bingen. 1098-1179 Hildegard komt uit een adellijk geslacht en wil graag studeren en het klooster in. Het lot van een getrouwde vrouw is meestal kinderen baren en huishouding bestieren. Ze krijgt al vroeg, ze is dan 11 jaar, een visioen. Daar volgen er later meer van. Ze krijgt informatie over God, de kosmos en de mens en de verbinding hiertussen. Ze is een universeel ontwikkelde vrouw, theologe, filosofe, mystica, geneeskundige, schrijfster en componiste. En in de mannenmaatschappij heeft ze contact over diverse onderwerpen met vele belangrijke mannen uit haar tijd, paus, keizer, koning, aartsbisschop, abten en ook met de bevolking. Ook preekt ze op allerlei plaatsen. Ze wordt abdis en sticht later nog een nieuw klooster.
We horen over 2 Jeane d’Arc. 1412-1431 Een boerendochter, ook zij had een visioen, waarin de aartsengel Michael haar een boodschap gaf. Het was ten tijde van de 100-jarige oorlog tussen Engeland en Frankrijk. De oorlog kreeg door haar toedoen een andere wending. Ze kon de Franse strijders motiveren en leiden in hun strijd tegen de Engelsen, die samen met de Bourgondie vochten. Ze forceert een doorbraak in een uitzichtloze oorlog en dat met niet zoveel manschappen als de vijand heeft. De strijders met Jeanne wonnen. Helaas is ze door een partijdige kerkelijke rechtbank veroordeeld tot de brandstapel. En nu wordt 3 Marie Curie, dan nog Maria Sklodowska, ten tonele gebracht. 1867-1934. Ze komt uit Polen. Ze mag als vrouw niet aan de keizerlijke universiteit studeren en volgt dan de zo genoemde Vliegende universiteit van Warschau. In 1891 gaat ze naar Parijs, waar ze schei- en natuurkunde alsmede wiskunde studeert. 1893 slaagt ze als beste. Door haar huwelijk met Pierre Curie, ook wetenschapper, gaat ze radioactieve straling onderzoeken in hun gezamenlijke lab. Ze wordt de eerste vrouwelijke hoogleraar aan de Sorbonne. Ze ontwerpt een ambulant röntgenapparaat en zet dit in een busje. Samen met haar dochter Irene gaat ze tijdens WO I voor het Rode Kruis de veldhospitalen langs de frontlinie bezoeken, om er de soldaten met haar mobiele Rontgen te onderzoeken. Ze ontving twee Nobelprijzen. 4 Aletta Jacobs 1854-1929. Eind 19de eeuw mochten vrouwen niet studeren. Aletta kreeg echter toestemming van een liberale minister om aan de universiteit medicijnen te gaan studeren. Ze moest wel achter een gordijn blijven staan om haar mede-studenten/mannen niet af te leiden. Ze had later een artsenpraktijk in Amsterdam en hielp ook arme mensen en dan voor niets. Ze introduceerde ook een anti-conceptiemiddel, het pessarium. En ze vocht voor stemrecht voor alle vrouwen. Ook in andere landen maakte ze zich hier sterk voor. Haar man introduceerde haar in kringen van vrijdenkers, waar ze zich thuis voelde en waar ze geinspireerd werd. 5 Diana Spencer, Lady Di.1961-1997. Echtgenote van de Britse kroonprins Charles. Ze is een heel vlotte, sociaal betrokken royal. Beschermvrouwe van vele projecten. Ze steunde o.a. een campagne tegen het gebruik van landmijnen, we zien een filmpje van haar, als ze over een smal paadje loopt door een gebied met landmijnen. Een paadje waar de plaatselijke bevolking zich ook mee moet zien te redden. En ze doorbreekt het taboe, de stigmatisering, rond aidspatienten door gewoon als met ieder ander met ze om te gaan zonder angst om aan te raken. In 1995 ontving ze de Humanitarian of the year Award. Dit zijn slechts een paar voorbeelden. 6 Rosa Parks 1913-2005 Amerikaanse rassenactiviste. Ze streed voor burgerrechten voor de zwarte medeburgers. Er was in die tijd nog een segregatiebeleid in Amerika. De donkere medemens mocht niet voorin de bus bij de witte mens. En zelfs achterin de bus waren deze mensen niet zeker van de hen toegewezen plaats als het voor de blanken gereserveerde gedeelte vol zat. Rosa Parks, zelf gekleurd, weigerde zo eens op te staan voor een witte man, toen het voorste deel voor blanken vol zat. Ze had de hele dag hard gewerkt. Ze werd daarvoor opgepakt en ze werd gevangen gezet. Vanaf dat moment weigerden de gekleurde bevolking nog de bus te nemen en kwamen de lange marsen van Martin Luther King tegen apartheid, segregatie, scheiding. De busondernemingen dreigden failliet te gaan, gebrek aan klandizie. Het Amerikaanse Hooggerechtshof heeft de segregatiewet toen ongrondwettig verklaard. 7 Vandana Shiva 1952. Wetenschapper, professor en schrijfster uit India. Activiste die zich inzet voor biologische landbouw. Ze waarschuwt tegen monopolisering van de zaadhandel en de genetische manipulatie van gewassen en voor het gebruik van gevaarlijke pesticiden. Ze is eerder voor bio-diversiteit, wisselcultuur en het in eigen beheer van zaden hebben. Een groot deel van bijv. mais wordt gebruikt als brandstof voor auto’s of voedsel voor het vee, terwijl er mensen elders in de wereld sterven van de honger. Toen ze in Wageningen was zei ze :”Ik ben nu in het hol van de leeuw”. 8 Moeder Theresa 1910-1997. Geboren in Skopje. Werd katholiek zuster en richtte de orde van Missionarissen van Naastenliefde op. Ze zette zich in India in voor de allerarmsten in de sloppenwijken. De congregatie had in 1995 al 300 tehuizen in diverse landen. Men noemt haar een heilige met menselijke trekjes. Ze kreeg de Nobelprijs voor de vrede. 9 Florence Nightingale, 1820-1910, Brits verzorgster van zieken. Verpleging als vak bestond nog niet. Sociaal hervormer, statistica, schrijfster en mystica. Ze las een verslag over de mens-onterende omstandigheden waarin de gewonde Britse soldaten zich bevonden tijdens de Krimoorlog. Ze had goed organisatievermogen en vertrok met 38 vrouwen die zieken wilden verzorgen naar een stadsdeel van Istanbul. Ze wist een hospitaalafdeling binnen een kazerne aldaar in te richten. Ze onderzocht waarom juist daar veel soldaten stierven en dat bleek door een lekkend riool, besmetting daardoor. Ze had een goed gevoel voor hygiëne. Ze maakte statistische overzichten waaruit weer conclusies konden worden getrokken. Terug in Engeland richtte ze Verpleegstersopleiding op. Ze schreef er handboeken voor. Ook op politiek niveau had ze veel invloed, grondlegster van de moderne verzorgingsstaat. 10 Elena Cornaro Piscopia. 1646-1684. In Italië wordt zij geboren in een adellijke familie. Ze was wetenschapper en oblate van de Benedictijnenorde. Bekend als de eerste vrouw, die ooit de doctorstitel behaalde aan de universiteit. Ze werd doctor in filosofie en rechten. Ze was wiskundige, sprak meerdere talen en was thuis in muziek. Ze trok zich terug in de Orde en beoefende liefdadigheid. 11 Anna Maria van Schurman. 1607-1678. Was samen met haar broers onderwezen door haar vader in klassieke talen. Ze was ook goed in kunst, o.a. de gravure techniek, en ze “schilderde” als eerste in Nederland pastelportretten en werd erelid van het St. Lucasgilde. Toen de universiteit van Utrecht werd opgericht, maakte ze een gedicht in het latijn over uitsluiting van vrouwen van de universiteit. Ze mocht prompt toetreden, maar moest de colleges van achter een gordijn volgen, anders zou ze haar mannelijke collega’s afleiden. Ze stond bekend als: ’het juweel van de geleerde vrouw”. Ze was humaniste, schreef verhandelingen over theologie. Spande zich in voor wetenschappelijk onderwijs voor vrouwen. Ze was geïnteresseerd in medicijnen en diverse andere wetenschappen, blonk uit in vreemde talen, waaronder Hebreeuws, Aramees, Ethiopisch, Arabisch en Syrisch. En ze was mysticus. 12 Berthe Morisot. 1841-1895. Bekende vrouwelijke kunstschilder. Ondanks protest van haar familie zette ze door, sloot zich aan bij de impressionisten en ging in de leer bij Corot en bij Edouard Manet, met wiens broer Eugene ze later trouwde. Ze ging ook buiten in de open lucht schilderen, dat kwam in die tijd op, bij de impressionisten. Ze schilderde veelal vrouwen en kinderen en wie weet hebt u zonder het te weten bij een geboorte een kaart met de afbeelding van haar schilderij verstuurd, vrouw naast een wiegje geheten: ” le Berceau”. 13 Cleopatra, 69-30 voor Christus. Dochter uit een rijk Ptolemaisch gezin, ze sprak 7 talen en verdiepte zich in wetenschap. Toen ze 19 was moest ze samen met haar broertje regeren over het laatste Ptolemaische koninkrijk in Egypte. Ze schreef ook over medische zaken. En was ook diplomaat. Na de Macedonische-Griekse overheersing kwam de Romeinse. Ze heeft echter naast andere mannen twee belangrijke Romeinse veroveraars als geliefde of man gehad. Ze kreeg een zoon van Julius Caesar, om hem in Rome te bezoeken met haar zoon werd ze binnengesmokkeld in een tapijt. Er was altijd gevaar vermoord te worden. Julius Caesar werd vermoord. Ze vertrok snel met haar zoon en ging verder met Marcus Antonius van wie ze 3 kinderen kreeg. Haar leven stond ook wel in het licht van macht en moord.
Wat opvalt is dat de besproken vrouwen vaak uit een rijk milieu kwamen, strijdbaar waren en geïnteresseerd waren in allerlei wetenschappen, kunst en talen. Het was interessant over deze vrouwen te horen.
Zondag 3 maart – KVG-viering voor ons 60 jarig jubileum
Hieronder de tekst toespraak KVG kerkdienst 60 jarig jubileum:
Beste parochianen en leden van het Katholiek Vrouwengilde,
Wat bijzonder dat we in deze viering het 60 jarig bestaan van onze vereniging mogen herdenken. Als vereniging bestaan we vanaf 26 februari 1959. De vereniging had toen 48 leden. Nu zo’n 72 leden. Een speciaal welkom aan het KVG-bestuur uit Wageningen dat bij de jubileumviering aanwezig is. Er is nog steeds behoefte aan de KVG vereniging. Want plaats van ontmoeting, waar je je thuis voelt, warmte en interesse ondervindt. “ Geen mens is een eiland”, zei John Donne al in 1624. Of zoals ze bij bisschop D. Tutu zegt: ”ik ben omdat wij zijn”. We vinden bij het KVG: gezelschap, ontmoeting en uitwisseling, informatie, steun, medeleven en troost, feest en plezier, diepgaande verbondenheid, scholing en samenwerking, overweging en discussie. Al bij binnenkomst in het zaaltje, voel ik een ontspannen en goede sfeer. Er is wederzijds contact en vertrouwen.Samenwerken doen we af en toe met andere verenigingen en we voelen ons ook verbonden met vrouwen vanuit verschillende continenten ter wereld. Om hen te steunen bij projecten verzamelen we geld. Zoals bij het Melania project. En nu zijn we al een hele poos een oecumenische vereniging. Onze vereniging staat open voor vrouwen van alle richtingen, de basis blijft echter christelijk in de ruime zin van het woord. Maar laten we nu een erelid hebben en dat is ook nog eens een man! Namelijk Don Barten, hij heeft heel veel achter de schermen voor onze vereniging gedaan, zoals o.a. stencilen. Overigens zijn bepaalde lezingen ook interessant voor mannen en dan zijn zij als introducé ook van harte welkom voor slechts 3 euro per lezing. Bij specifieke vrouwen-onderwerpen, of feestelijkheden houden wij het ”onder ons”. Ook een dominee geeft weleens een lezing, dat is voor iedereen interessant. Trouwens als een van de dames die geen lid is een keer wilt komen luisteren bij een lezing, van harte welkom. Rest mij iedereen te bedanken die heeft meegewerkt deze prachtviering, met Marian Bolscher als onze voorganger, tot een succes te maken. Alle taartenbakkers en -baksters van harte bedankt, het is overweldigend wat we ontvingen aan zelfgebakken lekkernijen. Het koor o.l.v. Nardie breteler en de solisten Wendy en Marlise, met het nieuwe lied. We feliciteren twee jubilarissen die vanaf het eerste uur lid zijn van de vereniging: 60 jaar lid! Zij krijgen een bos bloemen en een pixel kunstwerk gemaakt door Inge Wijngaard met een bijpassend ezeltje om het op te zetten. Guus Mosch en Bep van de Knaap. Er is nog een derde lid, Mien Verkerk, al 60 jaar lid, maar zij viert haar verjaardag vandaag en wordt morgen in het zonnetje gezet, samen met Nardie Breteler, die al 50 jaar lid is. Wilt u meer lezen over ons KVG: onze website: www.KVGBennekom.nl
Maandag 4 februari 2019: Creatieve middag.
Zo’n 16 dames hebben heerlijk zitten handwerken aan een naaldenboekje en speldenkussen. Iedereen ging op het eind van de middag met mooi versierd handwerk naar huis. Ondertussen werd de catering prima verzorgd door Guus Mosch en Agnes Gielink. Marian Hulsbosch, Toos Teunissen en Lia Fintelman kregen een bon en een zoen voor de leuk bedachte dingen om te maken, bravo!
Maandag 7 januari 2019: Nieuwjaarsmiddag.
Aanwezig zijn 33 dames. Een lezing over een pelgrimsreis van Herman en Coby Gerritsen op een gewone fiets en een E-bike naar Santiago de Compostella. Boekje: ”praktisch pelgrimeren” op zak en de route ingevoerd op de fiets Tom-tom. De Sint Jacobsschelp kent u misschien, denk aan de Shell stations, beetje prozaisch in dit verband, die schelp. Regelmatig zullen ze dit symbool ook onderweg tegenkomen. Pelgrims hebben ook wel vaak zo’n schelp ergens op hun fiets of rugzak. Utrecht -Santiago zo’n 2620 km. Omdat zijn vrouw 3 jaar geleden een hartinfarct had gehad en graag mee wilde naar Santiago, om het leven te vieren, ging zij op een E-Bike mee. Indachtig het lied: ”Ga met God en hij zal met je zijn” stapten ze op hun fiets. Nog geen 3 kilometer verder kreeg Herman een lekke band. Die kon hij wel maken. Ze droegen gele hesjes, al voor die zo in gebruik kwamen als protestuiting, en een stevige helm. Met een stempelboekje waar ze op vaste punten onderweg, bij een abdij of kathedraal, dan afstapten om fris en fruitig een stempel te halen. Toen ze de kerk weer uit kwamen bleek Coby’s accu van de fiets gestolen. Hola, ze hebben toen van de nood een deugd gemaakt en meteen een veel sterkere accu gekocht. Ze lieten de baggage nooit alleen onderweg, maar deden dingen om beurten. “Vertrouw op God, maar bindt wel uw Kameel vast” schiet mij te binnen. Door dat fietsen en alle kilometers raakt je hoofd ook wel leger. Er komt een andere manier van leven. Je bent blij met een slaapplaats, wat eten, aardig weer. Boven de ingang van de Romboutskathedraal stond op een bord:”wat zoek je in de kathedraal”, daar kun je een tijd over contempleren. Wat zoeken we hier, behalve een stempel. In België verschijnt voor het eerst het bord: ‘Santiago de Compostella”. Bij Noyons komt er een losgeraakte wieldop van een auto precies tussen de fietsen van Henk en Coby door. Niets gebeurd, toch een klein wondertje. Ze beleven samen veel, zien de kastelen langs de Loire, onderweg hoort Herman in zichzelf een stem die zegt: “espérence”, hetgeen verwachting of hoop in het Nederlands betekent. Hij hoorde de muziek van psalm 42 in zichzelf. Aan de hand van foto’s en video’s vertelt hij ons over zijn reis door mooie landschappen, langs prachtige kathedralen. Vanuit Nederland naar Spanje tot Santiago deden ze de reis in een kleine maand. 29-8 vertrek en 27-9 aankomst. Er schoot Herman een passage te binnen uit het boek Openbaring van Johannes hfdst. 7 vers 9- 13: ”Daarna zag ik, en zie: een grote schare die niemand tellen kon, uit alle volken en stammen, gemeenschappen en talen, staande voor de troon van het lam, …”. Je ziet onderweg naar Santiage de Compostella mensen vanuit de hele wereld. Ze kwamen vlak voor de kathedraal van Santiago de Compostella een man tegen, die liet hen een foto zien van zichzelf als militair. “Zie je deze man, die bestaat niet meer na deze pelgrimage, die man op de foto is een ander mens geworden”.
Maandag 17 december, Kerstavond.
Er waren 60 dames. De Kerstavond vond weer plaats in Villa Erica, wijk 6 o.l.v. Wies Put verzorgde de avond met haar wijk. Truus Appelman was de ceremoniemeester. We kregen een prachtig programmaboekje en werden in de watten gelegd door de hele groep van wijk 6. De tafels zagen er verzorgd en gezellig uit. En we zongen samen liederen, met Anki Grijpma aan de piano en luisterden naar gedichten en verhalen. En Peter Samwel, voorganger in de NPB kerk, vertelde een verhaal over de kerstgroep, Maria, Jozef en het kind Jezus. Deze drie hoofdpersonen zijn alle drie in meerdere of mindere mate in elk mens vertegenwordigd. In het donker van de nacht, in de stilte van het hart tussen mannelijk en vrouwelijk wordt in de mens het Kind geboren, onze ziel, het Licht altijd weer.
Peter Samwel’s kerstwens:
Dat ene kleine lichtje dat aanwezig is in mijn hart,
dat lichtje hier diep van binnen, van liefde en van vriendschap,
dat geef ik door aan jou, opdat je het bewaren zult, daar in jouw eigen hart.
Warmte zal het je geven opdat je het behaaglijk zult hebben
en licht, ja veel licht, zodat je angsten verdwijnen voor het donker.
Maar vooral geve het licht jou liefde, een diep gevoel van welbehagen,
dat jij dan weer kunt geven aan diegene die jou zo dierbaar is.
En dat die het dan ook weer verder zal verspreiden
zodat DIT licht kan groeien, zal schitteren en zal stralen
tot in alle harten van even zovele mensen.
Maandagavond 26 november, Sinterklaasavond.
Ditmaal hebben we een andere invulling gegeven aan Sinterklaas.
Niet dat wij conflicten over Zwarte Piet willen vermijden,
Of dat we van de Arbo Sint niet over het dak op een paard mogen laten rijden.
We kozen een ander wezen van lucht en aard,
Zeker ook uw aandacht waard.
Samen zingen zit er altijd nog wel in,
Daarin hebben we met feesten altijd zin.
De heer Hoogerkamp kwam een lezing geven over heksenvervolging in Europa en Noord Amerika van 1450-1750.
Maandag 5 november: lezing van mevrouw Yvonne Bos over hartkwalen specifiek bij vrouwen.
Zij werkt al vele jaren op de spoedeisende hulp, waarvoor zij naast verpleegkunde een extra opleiding van anderhalf jaar heeft gehad. Er waren deze avond 42 dames.Yvonne legt wat uit over anatomie en werking van het hart. Bij vrouwen treedt er door de overgang sowieso een verandering op, waarbij het hormoon oestrogeen minder krachtig werkt. Dit oestrogeen heeft een gunstig effect op ons hart. Door minder oestrogeen hormoon kan het gewicht toenemen en de bloeddruk soms stijgen na de overgang. Na de overgang wil er bij de vrouw dan ook wel boezemfibrilleren voorkomen. De hartslag gaat onregelmatigheden vertonen. Hierdoor kan er makkelijker aanslag achterblijven in de bloedvaten, minder regelmatige doorstroming door onregelmatige hartslag. Je kunt kortademig worden, duizelig, vermoeid en een naar gevoel op de borst krijgen. Blijf je last van ritmestoornissen houden met hoge polswaarden (90 slagen per minuut is bij hogere leeftijd normaal) maar bij 200 slagen per minuut loopt u een voortdurende marathon zonder training. Uw hart bonkt voortdurend. Aan dit fibrilleren moet binnen 48 uur iets gedaan worden, bel arts of ziekenhuis. Er wordt dan getracht met een mechanische of chemische schok weer een normaal ritme te krijgen (cardioversie). Anders kunnen stolsels in de hersenen terechtkomen en kan bijvoorbeeld een herseninfarct ontstaan. Bij een hartinfarct sluit eeen bloedstolsel ergens een vat af bij het hart. Bij mannen eerder in de kransslagaderen, goed te zien bij een kijkoperatie via de lies. Echter bij vrouwen is het niet zo makkelijk te zien, daar de vernauwingen in de kleinere vaatjes overal verspreid over de hartspier zitten. De klachten worden bij vrouwen dan eerder als stress betiteld. Vrouwen voelen verkrampingen. De vrouw kan dan ook zo genoemd een type 2 (man type 1) hartinfarct krijgen. De algemene symptomen bij een hartaanval zijn: een drukkend gevoel midden op de borst. Een pijnlijk gevoel kan uitstralen naar de bovenarmen, hals, kaak, rug en de maagstreek.
Klachten gaan vaak samen met zweten, misselijkheid of braken.Vrouwen hebben vaker last van:
• pijn in de bovenbuik, kaak, nek of rug.
• pijn tussen de schouderbladen.
• kortademigheid.
• extreme moeheid.
• duizeligheid.
• snelle ademhaling.
• slecht slapen, onrust, angst.
• misselijkheid of braken.
• opvallend grauw uiterlijk.
• vrouwen gaan ondanks symptomen gewoon door
Er zijn wel risicofactoren buiten de overgang, als een vrouw tijdens zwangerschap een zeer hoge bloeddruk heeft gehad (pre-eclampsie), of enkele miskramen achtereen heeft gehad. Als de vrouw vanwege borstkanker een hormonale behandeling heeft gehad, waardoor ze vervroegd in de overgang komt. Ontstoken tandvlees is voor man en vrouw een risicofactor (bacterieen komen vandaar in het bloed, ontstekingen, plaque vorming). Het is leerzaam alles nog eens op een rijtje te zetten. Overgewicht, suikerziekte, hoog cholesterolgehalte kunnen in het algemeen ook meespelen. En dan heb ik vast nog niet alles genoemd, maar ik wil ook niet al te zeer uw feestdagen bederven.Het eerste couplet van Annie M.G. Schmidt luidt dan ook:
Met mij is er totaal niets aan de hand:
Ik ben nog fit van lijf en van verstand.
Wel wat artrose in mijn heup en in mijn knie.
Als ik me buk, is het net of ik sterretjes zie.
Mijn pols is iets te snel, mijn bloeddruk wat te hoog,
Maar ik ben nog fantastisch goed…zo op het oog.
Koffieochtend (wensenplan) 17 oktober
De koffieochtend vond dit keer plaats bij lunchroom De Beken, Nieuwe Keijenbergseweg te Renkum. Er was een goede opkomst en de gezelligheid was weer hoog.
Maandagavond 8 oktober
De heer Vogelaar komt vertellen over bijen. Er zijn 29 dames aanwezig. Al heel jong interesseert de heer Vogelaar zich voor bijen en helpt allerlei mensen om als imker te starten. Hij heeft het zaaltje ietwat omgetoverd in een ruimte waar allerlei attributen voor de imker staan. Er staat een echt apparaat om honing koud te slingeren. En natuurlijk een roestvrijstalen vat voor de opvang van honing. Niks plastic. We zien een gevlochten bijenkorf, maar ook een van hout, en de diverse verdiepingen die daarbij kunnen worden opgezet. We zien de raten erin en de verschillen in de diverse kamers binnen de raten. Want de meest ruime raat wordt bijv. voor de koningin gebouwd. Van de was giet de heer Vogelaar ook mooie figuurtjes. Er staan potten honing, om straks in de pauze te mogen proeven van de verschillende soorten met uitleg erbij over waarvandaan en van welke bloemen. Wij dames hangen dan als een bijenvolk rond het gele goud om te proeven van de honing. We mochten ruiken aan een groot stuk propolis, een stevig plakkende, taaie substantie die de bijen uit bloemknoppen verzamelen. Deze materie gebruiken de bijen om kieren dicht te kitten of dode dieren mee af te dekken, want propolis is anti-bacterieel, anti-septisch. We zien bijenwas en ook vertelt heer Vogelaar dat de bijen stuifmeel verzamelen naast honing en propolis. Over bijen gesproken, in de winter als het zo rond 10 graden boven nul wordt, dan blijven de bijen in de korf. De mannetjes, de darren zijn dan al uit de korf gejaagd, want niet meer nodig voor de bevruchting van de koningin en haar eitjes. De bevruchting is de enige taak van de darren en om honing te sparen voor de winter worden ze, nu ze nergens meer voor nodig zijn, verjaagd. Dat is meestal hun einde, want de voeding is in de korf en daar worden ze bij de ingang tegen gehouden. Het is een bitter lot. Er zijn dan in de korf zo’n 10.000 tot 15.000 bijen en die kunnen het samen lekker warm houden, 16-25 graden Celcius. In de lente gaat de koningin de reeds eerder bevruchte eitjes leggen. Ruimte van de raat en verschil in voeding bepalen wat voor bij er uit het eitje komt. Er komen nu weer darren uit de eitjes, want de koningin heeft in lente en zomer weer mannetjes nodig. De koningin krijgt een behoorlijk grote cel als eitje. De toekomstige werksters krijgen een kleiner celletje en minder rijk voedsel. Er komen ook nieuwe koninginnen uit de eitjes, deze krijgen de grootste cellen en zelfs melksap van de werksters. Hierdoor ontwikkelen zich eierstokken bij de nieuwe koninginnen. Die heeft een werkster niet nodig. De korf wordt steeds voller als er diverse bijen uit de eitjes komen. Probleem ontstaat als de korf overbevolkt raakt. Er zijn nu zomaar 3 maal meer bijen van verschillende soorten, verkenners bijv. ook meerdere koninginnen. De oude koningin vertrekt dan met een volk en ook de nieuwe koninginnen zwermen uit met diverse volken. Ze worden door de imker ergens als volk weer opgevangen in een speciale schepkorf of ze vormen een wild volk. Er is nog veel meer te vertellen. Het was een erg interessante, gezellige avond, waarbij allerlei zintuigen aan bod kwamen. P.s. wilt u een potje honing dat is gekristalliseerd weer vloeibaar maken, verwarm het dan zeker niet boven de 40 graden C. want dan verdwijnen de goede kwaliteiten van de honing. Au bain Marie bijv.
Maandag 10 september 2018: Openingsavond
Jaarvergadering van het KVG, met een korte viering daaraan voorafgaande. Er waren 43 dames aanwezig. Het thema voor de viering is: ”speuren naar God, sporen van God”. Marianne Thie heeft er lezingen bij gezocht, Koningen hoofdstuk 19: vers 11-14 en Romeinen hfdst. 1: vers 19 en 20. Die een indruk geven over hoe God met ons contact lijkt te maken. Een spoor van God. Onze KVG kaars werd aangestoken ter herinnering aan de overleden leden in het afgelopen seizoen. Het dameskoor zong heel toepasselijke prachtige liederen o.l.v. Mieke Konst en met begeleiding van Bernhard Buntjer. Marianne eindigde met een inspirerende zegenbede. De jaarlijkse Melania collecte heeft Euro 130,85 opgebracht. We kregen na de viering nog voorlichting door Ruud van der Linden over het belang lid te worden van de MVR. De MVR opereert onafhankelijk van de TB parochie en komt, waar nodig, op voor onze belangen als Maria Virgo Regina gemeenschap Bennekom. Daarna gingen we aan de koffie en thee. De vergadering begon met een mededeling, of u zondag 3 maart 2019 in uw agenda wilt zetten, daar we dan een zondagsviering mogen hebben waar ons 60 jarig bestaan als KVG wordt belicht. Onze voorganger is dan Marian Bolscher. Vervolgens hebben wij Don Barten bedankt met een cadeaubon i.v.m. zijn inzet bij het stencil- en sorteerwerk. Heel fijn hoor dank hiervoor, Don. Dank aan ons bestuurslid Inge Wijngaard die het programmaboekje heeft samengesteld. En ook aan de leden van het bestuur, die de enveloppen hebben voorzien van de papieren voor de vergadering, de ledenlijsten en het programmaboekje en een speciaal schrijven over de Wet AVG, Algemene Verordening Persoonsgegevens. U hebt onze uitleg over de AVG in bijgevoegde brief en kunt hem nalezen. Dank aan Neeltje Nakken voor haar uitgebreide verslagen en Margreet Barten voor haar financieel verslag. De wijkleidsters die deze rijk gevulde enveloppen rondbrengen bij u, ook hartelijk dank. U ziet de voorbereiding gaat niet over een nacht ijs. Er is erg veel werk verzet. En wat nu zo fijn is; u komt in grote getale naar de jaarvergadering, 43 dames!. Dat geeft ons veel voldoening. We hebben onze jubilarissen even in het zonnetje gezet, te weten Ton Gommers en Annet van Wijk, beiden al 40 jaar lid. Inge Wijngaard heeft een speciaal op de persoon toegesneden piksel-schilderijtje gemaakt op een heus mini-ezeltje en de dames jubilarissen kregen een klein biedermeiertje. Stelt u voor, 40 jaar wat een trouw! En dan is er nog Jaapje Nooij, die al 50 jaar lid van onze vereniging is evenals Nardie Breteler ook 50 jaar. Zij zijn er nu niet, maar worden een andere keer in bloemetjes gezet en krijgen dan hun aandenken. Het is wel iets om bij stil te staan die trouw aan een vereniging en blijkbaar heeft het KVG hen door de jaren heen kunnen boeien. Misschien is het zelfs wat met hen mee gegroeid.