Bennekomse “sobere maaltijd” terugkoppeling

Is dat eigenlijk wel goede, wervende marketing, dat “sobere”? Het klinkt als zuinig, kaal en weinig, wat met name bourgondische katholieken niet erg zal aanspreken. Bovendien dekt de vlag de lading niet. De maaltijd in het te kleine Bennekomse parochiezaaltje was juist exotisch, royaal en erg interessant. In deze gezamenlijke maaltijd deelden we iets van het leven met nomadische veehouders in het westen van Mongolië.

Het is een traditie in de 40-dagentijd om vanuit de Raad van Kerken Bennekom een maaltijd van bezinning, ontmoeting en solidariteit te organiseren voor een goed doel. De deelnemers kunnen na afloop hun waardering voor de maaltijd en de omlijsting laten blijken via een bijdrage aan het gekozen doel. We ontvingen een uitgebreide presentatie met uitleg over projecten met de herders van Sogog in Mongolië, van de voorzitter en de penningmeester van de Stichting Vrienden van steppenomaden in Mongolië. Het blijkt daar een hard bestaan te zijn.

Mongolië kent strenge winters. In het groeiseizoen trekken de herders rond met hun kudden. Is er ergens gras, dan slaan ze daar een tijdje hun tenten op. Een gevolg van deze traditionele leefwijze is een eenzijdig eetpatroon met vooral veel vlees en melk. Bovendien is het zo vrijwel onmogelijk voor jonge kinderen om regulier onderwijs te volgen. Het vee levert steeds minder op, vanwege de steeds drogere zomers. De lokale bevolking is gehard genoeg voor dit armoedige bestaan, maar zoals de meeste ouders dromen zij van een betere toekomst voor hun kinderen. Er zijn kansen genoeg, mede vanwege de minerale rijkdom van Mongolië, maar dan moet je wel tenminste de landstaal en liefst ook Engels spreken. Met de afwijkende regionale taal van de vallei rond Sogog kom je niet verder. In overleg met de lokale bevolking sponsorde de stichting daarom een schooltje en een oude jeep om jonge leerlingen op te halen. Bovendien worden bij het schooltje ook bewaarbare groente en aardappelen verbouwd, om de voeding te verbeteren. Met kleine bedragen wordt zo een groot verschil gemaakt.

De koks van onze “sobere maaltijd” hadden moeite om vlees van Mongoolse Yaks te vinden. In plaats daarvan had men vlees van echte Drentse heideschapen verwerkt in traditionele Mongoolse schotels. Nicole en Truus konden ook trots zijn op hun versie van ‘Huushuur’, gefrituurde pasteitjes. We dronken er zoute melk met thee bij. De opbrengst voor het goede doel was zo’n 200 Euro.

Laurens Beerepoot